Düşün!
Düþün!
Dünya neden direksiz, sema niçin çok yüksek?
Denizler dökülmüyor, yerler niçin bir döþek?
Topraktan kaynayan su, neden tatlý içecek?
Aklýný terletiver, tefekkür et ve düþün!
Zaman hayat törpüsü, ömürse bir kaydýrak,
Ecel sýrat köprüsü, dünya ise bir durak,
Eþrefi kaybetme hiç, esfellere dalarak,
“La”larý terk ediver, tezekkür et ve düþün!
Seni yolda koymasýn, makam mansýp mevkiler,
Heba olmasýn asla, özden olan sevgiler,
Ýnsanlýktan almasýn, hayaldeki sezgiler..
Yanlýþý berk ediver, teþekkür et ve düþün!
Yaratanýn takdiri, bilsen de bilmesen de,
Siyahý beyazý var, sevsen de sevmesen de,
Mutlak Bir Allah mevcut, gözünle görmesen de,
Sýnavý fark ediver, aklý kullan ve düþün!
Kazým Öztürk (KAZIMÎ) 11 EKÝM 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.