Böyle Sevince
Kalbim yol yorgunu
uzun uzadýya sevmelerin yorgunu
kar yaðýþý saçlarýmda
bir soru yaðmuru aklýmda
kendimden bile gizlediðim
Kendi dünyamda
uçuruma düþmemek için
tutunduðum el olur
sevdiklerimin sýrlarý
aðzýmdan kaçýrsam
yok olacaklarmýþ gibi
Sahi kaç ölüm hakký var bir insanýn
ecelin nefesini kaç kez
hisseder bir insan ensesinde
bu kaçýncý cenaze merasimi
bir dönemedim evime
Sevdiklerim gününü gün ederken
ben bir gün baþlarýna gelecekleri
hergün acýyla kucaklýyorum
bitmiyor kavgam uykularýmda bile
bir bozuk saat gibi
hep ayný düþünceler kemiriyor beynimi
Onlarda biriktirdiðim utançlarým var
geçmeyen kalp çarpýntýlarým
geç de olsa verebileceðim cevaplarým
bitmeyen muhayyel nöbetlerimin sancýsý
ve hesabýný sormak için zamanýný kolladýðým
bir dolu yaþanmýþlýklarým
Korkularým benim kadar cesur deðil
kýlýktan kýlýða girip önüme çýkýyorlar
gecem gündüzümle bir harp halinde
ben ne zaman hürriyete kavuþacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.