YALAN

Ruhum suskun, duygum kor
Ufkum huzur, utkulu son zor
Bulgusu yok

Sönsün sonsuz hislerim
Gömdü yokluðunu yüreðim
Körüm Mecnun gibi çölde,
Nasýl anlatayým þimdi ne için gücendiðimi
Ýçimde ki sessiz çýðlýðýn sebebini bir bilsen ya da siktir et dinlemezsin

Yutkunamam, kursaðýmda kalan hayat zamanla kusturdu bana
Uzatmanýn manasý yok fakat unutmak kolay deðil, anla
Tiksinip nefret ederken nasýl da devam eder sevdam?
Ýrkilip vazgeçerken nasýl da sözünden döndürür garam?
Konuþsana biraz, ne varsa dök bana
Çekinme aslan, erinme hatta, delik deþik olsan da dik dur dediler ya sana
Aðýrsa yaran, hakkýyla yaþa
Zalimse zaman kahrýnla yan
Daðlansýn, býrak bir raký masasýnda
Paylaþtýðýn arkadaþýn da nefes alamamakta

Bugün sadece içelim, doldurulsun kadehler
Düþelim dedi her gece, zehir etsin günümüzü bu menet
Hiç bir þey sakinleþtirmeye deðil çare
Maddelerle derbeder virane bedenler
Haybeye kaybetmedin itilirken bir köþeye
Özlemimi önleyemem de ölsem de gelemem

Sözlerin yetersizliði geçersizliði kadar
Gözlerimde elem, derdim yüzüme yansýmýþken,
Vurulmuþken aþktan,
Kýrýntýna muhtaç, yýkýlýrým bir bucakta
Týkýlýp týkandýk anýlarla
Bazýlarý kendini bir hiç etti bu uðurda
Duldada dumanlanýr kumkuma
Hududu yok bu mevzunun, hususlar safsata
O kadar tatlý bir hülya ki kabustur sabah uyanmak
Düþmaným düþmesin bu kuyuya
Duyulmamak yol açarken umutsuzluða,
Kulaðýný kapattý tüm dünya

Yazarken gözyaþýna boðuldu kalem, kanlandý hatta
Satýrlarda bir isyan tüm kâðýdý ateþe verdi,
Müebbet yedi kelimeler, sallandýlar bir daraðacýnda

Saplantýya kýyas yasaklanmakmýþ kýsas
Bu þiir cenaze gibi mezarýný kazýp, üstüne toprak atar
Hiç bir sonuç yok, boktan kývam
Donuk bir sýfatta sýrýtmak kadar hüzün var
Oluk oluk akar durmadan kabuk tutmayan
Yalan son mektup falan
Ömür boyu sürecek sevgim elveda sana






Sosyal Medyada Paylaşın: