gerisi yoktu-gerisi aşktı

þair

penceresinden kristal gibi yaðan karý görebiliyordu
üst üste yýðýlmýþ catýlardan tüten dumaný görebiliyordu

göremediði ama orada olduðundan
emin olduðu birçok hatýralarýný düþlüyordu


yitik kaybolan yýllarýn yorgunluðunda
onlara asla ulaþamayacaðýný biliyordu mazilerden çok uzak topraklar gibi


saatler sonra gölgesi yüzüne düþtü
ayaz rüzgar gibi bir fýsýltý duydu
üzüm baðlarýnýn karþýsýnda

sis gibi bir siluet sarkýtý vardý
berraklýðýn hezimetine uðradý
ve gözlerini kor közlerden ayýrdý

gözü biraz ýslak biraz damla
onun ýlýk tenini düþündü
ne kadar baþtan çýkarýcý bir düþ


onunla konuþmak imkansýzdý
bir kaðýda bir dizi satýr yazdý
þiirlerinden bir kaç söz ekledi

harfler su gibi toplanýyordu
soðukta titreyen elleri sýzlýyordu
mýsralarý bir kýzaðýn izleri
gibi sýralanýyordu

düþlerinde ne gizliyordu
yorgunluðu yutmuþ bakýþlarda neler gizliydi

dünyayý tarif eden kelimeyi mi gizlemiþti sonra vakit çökünce alacakaranlýkta
ufkun ötesindeki evlerde ýþýklar yandý
ve þairin eli antik lambaya doðru gitti

bazý þeyler vardý olduðundan emin olabilirdi
gerisi yoktu
belki de sadece
gerisi aþktý…



Sosyal Medyada Paylaşın: