Uçup gitti

Kaf daðýnýn ardýnda kaldý tüm hayalerim
Soðuk mermer ömrümü çaldý gitti elimden
Yok oldu yýllar boyu biriken ümitlerim
Beton kafes ömrümü çaldý gitti elimden.

Maziye dönüp baktým ne hayaler kurmuþum
Kurduðum hayallerle nasýl mutlu olmuþum
Þimdi ise onlardan nasibimi almýþým
Bir hýrsýz hayalimi; çaldý gitti elimden.

Soðuk pýnar baþýnda, çökelek dolu dürüm
Nede mutlu olurdum, zengin deðil özgürüm
Kilim desen heybemdi dünya malý gördüðüm.
Dürzüler hayalimi, çaldi gitti elimden.

Gözüm gönlüm tok idi, gündelik bütün derdim
Çayýr çimen içinde koyun kuzu güderdim
Kalpte köylü haným, kýz onu hayal ederdim
O güzelim hayalim uçup gitti elimden.

Haným kýzýn üstünde gül desenli elbise
Baþýnda; güllü yazma, saçlar; örgü belinde,
Beklerdi kuytularda sürüyü gördüðünde
O güzelim günlerim uçup gitti elimden

Kaçamaklar yapardýk, ergen oðlan ergen kýz
Geceye ay vururdu, nasýl neþeliydik biz.
Birazda korku vardý, kýsýktý nefesimiz.
Gençliðin o günleri, uçup gitti elimden.


Sosyal Medyada Paylaşın: