Kimse çekmez benim dilsiz kahrımı
Kabul etmez beni, benden gayrisi
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Yaralý kalbimin dinmez aðrýsý
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Bedenim tarumar ruhum bir baþka
Ýçim el vermiyor düþtüðüm aþka
Küstürüldüm, sustum, demedim keþke
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Yaman yollar benim, yokuþlar benim
Uzaklardan sessiz bakýþlar benim
Ederi olmayan alkýþlar benim
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Seven sevdiðine keyfe yanar mý?
Aldatýlan gönül gülün sarar mý?
Düþenin ibretten aldýðý var mý?
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Özümle bir idim, yüzle bir oldum
Edeple yoðruldum sözle bir oldum
Çoðuna bakmadým azla bir oldum
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý
Bilal-i yolcuymuþ kimin neyine
Zalimi sevmeden dertlendim deme
Zararým ziyaným kendi kendime
Kimse çekmez benim dilsiz kahrýmý... Bilal KARAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.