SEVMEYE YÜREĞİN VARMI

Anlatmaya kalksam, derdimi þöyle.
Dinlemeye yüreðin, var’ mý bilmiyom.
Sýrrýmý bir, bir, döksem’ de þöyle.
Görmeye yüreðin, var’ mý bilmiyom.

Þu gönlüm yanýyor, korlar içinde.
Karýþtý günlerim, yazým, kýþýmda.
Kapkara bulutlar, döner baþýmda.
Bakmaya yüreðin, var’ mý bilmiyom.

Gezdiðim þu yollar, çakýllý, tozlu.
Ýyi olur dedikçe, yaram hep azdý.
Bu hayat çok acý, durmadan üzdü.
Anlamaya yüreðin, var’ mý bilmiyom.

Ne kadar çýrpýnsam, sensiz olmuyor.
Ýçim dertle doldu bak, artýk almýyor.
Senden baþkasýný, þu kalp sevmiyor.
Sevmeye yüreðin, var’ mý bilmiyom.



Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın: