Ben köylü çocuðuyum!
Moda nedir bilmem,
Sevmem yalaný;
Söyleyeni de..
Kýldan çoraplarým vardýr; yamalý,
Anam örmüþtür göz nuruyla,
Sevgisini döker nakýþlarýna,
Tüm yüreðiyle sever babamý,
Dizinin dibinde mutludur;
Gülümser...
Ben köylü çocuðuyum!
Burçaklar kadar sarý saçlarým,
Gökyüzü kadar mavi gözlerim var,
Kahpelik, ihanet,
Yazmaz benim kitabýmda,
Özüm gibi sözüm de doðrudur,
Böyle gördüm babamdan, anamdan,
Böyle giderim...
Ben köylü çocuðuyum!
Sevdim mi tam severim,
Bütün kalbimi sererim önüne,
Beklerim bir ömür boyu,
Yeter ki gelsin,
Gecelerim yýldýzlarý saymakla geçer,
Gündüzlerim harman yerinde..
Çýkmadým gurbete,
Bilmem nasýl dayanýlýr bu hasrete...
Ben köylü çocuðuyum!
Beceremem süslü püslü,
Sözler söylemesini,
Gözlerim anlatýr sevgimi,
Dudaklarým dinler..
Deniz nasýldýr hiç görmedim,
Köyümün ýrmaklarý paklar bedenimi,
Soðuk sularý keser hararetimi,
Yeþil kýrlarýnda koþarým özgürce,
Yeni doðan taylar gibi,
Toplarým sevgili yarime sunmaya,
Papatyalar, laleler, nergisler...
Ben köylü çocuðuyum!
Atalarýmýn emanetçisi,
Doðduklarý topraklarý eker biçerim,
Alýnterimi akýtýrým gübre diye,
Dedim ya ben köylü çocuðuyum;
Seven böyle sevsin beni. .
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.