Ayrýlýða açan çiçekler gibi,
Kurudu zamansýz düþlerim,
Sevgilerim yolcu,
Ümitlerim bitkin..
Çare bulunmaz bu hastalýða,
Yer bitirir beni günden güne,
Sevdamý önüne serdiklerim,
Bir kez olsun dinlemediler beni,
Umut dallarýmý kýrýp,
Sessizce gittiler,
Bir iz bile býrakmadan...
Þimdi geçmiþimle hesaplaþýyorum,
Gençliðimi, ümitlerimi heba ettim,
Ne uðruna;
Bir hiç..
Çektiðim sancýlarýn bir zerresini bile,
Hissetmeden vurdu darbesini o güzel,
Acýmadý...
Koþuyorum öksüz kaldýðým yollarda,
Gözyaþlarýmý dökecek ýrmaklar arýyorum,
Kederdeyim sevgiyi bilmeyen kollarda,
Bana onu unutturacak birini arýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.