Durup düþünüyorum seni Durup düþünüyorum Duruyorum!!... Düþünce durur mu? O seni iþliyor sürekli, geçmiþ bu anmýþ gibi...
O seni yazarken bana hýzlý adýmlarýn arasýndan süreklilik, karmaþa, hýz, gürültü, akýþ arasýndan Birden duruyor o ana. O an hem duruyor anýmda Hem ilerliyor Hem sürekliliðini veriyor adýmlarýn Hem durup ürkmüþlüðünü küçük bir kýzýn.
Durup seni düþünürken, Gözlerim açýlýyor o küçük kýza. Durup seni düþünürken, Dudaklarým gülümsüyor o küçük kýza. Durup seni düþünürken Aðlýyorum, Üþüyorum, Korkuyorum, Kaçýyorum... Her þeyi, her þeyi yaþýyorum o küçük kýzla.
Duruyorum. Gözlerim kapanýyor, Dudaklarým gülümsüyor. Hayat, hayat akýyor Bir tarafta duranlar Bir tarafta durmadan hareket edenler için Ve ben dururken Hayatým akýyor sana, O küçük kýza... Bana!!! Sosyal Medyada Paylaşın:
yapraktaki damla Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.