Göðsümdeki atýþa nota yazdým bu gece
Nedense suzinaktý sayfadaki çizgiler
Adýný sayýkladým sürekli hece hece
Alýp beni götürdü yarattýðým ezgiler
Hak emrine boynumuz kýldan incedir ama
Hasret baðýrda saplý, sedef kaplý bir kama
Silinmiþ cümle gibi býrakýp gittin birden
Ördüðün bütün düþler azar azar söküldü
Kaldýrmaya yeter mi attýðýn bu kabirden
Tenimde yanan kokun kara yere döküldü
Gül üþür mü deme hiç sensizlikten üþüyor
Yükselen umutlarým teker teker düþüyor
Ürpertisin içimde belki donduran ayaz
Ya da vuran durmadan öldüren çelik mýzrak
Duyulmaz duyulamaz baðýrsam avaz avaz
Zalimliktir yaptýðýn solacak yeþil yaprak
Þimdi sen bir atlasýn en gizli köþesinde
Ben de ellerim baðlý yýkýk dökük bir inde
Bu ini kendim yaptým çile yüklü kerpiçten
Öfkeyle tamamladým koruyacak damýný
Dua ettim yýllardýr çökmesin diye içten
Gömdüm yere elimle armaðanýn gamýný
Toprak hicrana kandý susma de kanmadýn mý
Güneþ yandý narýmdan söyle sen yanmadýn mý
Afet Kýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! SARMAŞIK VEZN-İ AHAR MEHMET’İM