Býrakma ellerimi demiþtin
düþerim...
Býrakmam ellerini demiþtim
benimsin...
Hayat bizim hayallerimize göre deðilmiþ
düþermiþsin...
Býrakmak zorunda kalýrmýþým ellerini
benim deðilsin...
Daha baþka neler dillendirmiþtik
düþermiþsin...
Hiç düþünmemiþtik ayrýlýðý
benim deðilsin...
Aðlama demiþtin gözlerin
yalancý...
Aðlamam demiþtim gözlerim
yalancý...
Aðlanýrmýþ hemde ne aðlamak kirpiklerim
ýslak...
Hayýr demiþtin ölmeme býrakmam seni kirpiklerin
ýslak...
Bana ilk kez yalan söyledin
býraktýn gittin...
Dünyamýda yanýna alýp
býraktýn gittin...
Ölüm ayýramaz demiþtin
yalan...
ölüm ayýrdý bizi
yalan...
Bu beden yol alýp akan þu hayat
yalan...
Kendine gel diyen sesin kuklaklarýma takýlýyor
uzaktan...
Karanlýk bir sokaða giriyorum
yavaþ...
Adým ne burasý neresi kaç þiþe bitirdim
bitmiþim...
Akmýþ zaman akmýþ hayat
bitmiþim...
Öyle bir bitiþki son kalan
iki üç söz...
Düðümlenip kalmýþ boðazýmda
hýrýltýlar
hýçkýrýklar
hýrçýnlýlar
hayaller
hatýralar
ve ölüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.