Pususunda yolumu gözleyip duran ölüm Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni.. Yüzüme örtünecek son kez o beyaz tülüm Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni..
***
Sonbahar mevsiminde, hüzün varken havada Ýki kýzým ve eþim bekliyorken yuvada Belki daðýn baþýnda belki dümdüz ovada Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni..
***
Nice sönen ocaðýn izi var közlerinde Çeyiz tutan kýzlarýn çýðlýðý gözlerinde Babamýn kucaðýnda, anamýn dizlerinde Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni..
***
Ýçimdeki çocuðu sallýyorken bir parkta Yaðmurlu bir gecede üþüyorken durakta Üstümde gazeteler karanlýk bir sokakta Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni...
***
Çýkýp geldiðin vakit solup düþer bedenim Falan sebebten derler, bilinmez hiç nedenim Ey vardýðým her yere benden önce gidenim! Bilmiyorum nerede bekliyorsun sen beni...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mervan Tan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.