Efendimiz A.S.V. min Süt Teyzesi,
Haným Sahabilerin En Gözdesi
Malik Bin Nadr’ýn Eþi
...
O Bir yýldýzdý aslýnda ,
Adý Rumeysa!
Künyesi Ümmü Süleym.
O Müslüman olduðunda ,
Eþi Malik Binti evde Deðildi
Eve gelip öðrendiðinde Çok
Hiddetlendi ve sonunda evi terk ediþi
Yolda da bir düþmaný tarafýndan
Canýna kast edilmesi!
Artýk bir yetimi vardý Adý Enes bin Malik’ti
Fakir olmasýna fakirdi ama O’nun gönlü zengindi
Taliplileri olmasýna raðmen kimse ile evlenmedi
Sebebi küçük oðlunun üvey baba elinde büyümemesi idi...
O zamanýn en zenginlerinden sayýlan görkemli ve henüz
yirmi yaþýnda olan Ebu Talha bile onunla evlenmek istedi
Ama o durumunu izah etti oðlu büyümeliydi...
Efendimiz A.S.V. Medine’ye Hicret Edince,
Herkes Efendimize Hediyeler verince,
O’nun bir eli darda idi, ama gönlü zengin!
Enes Bin Malik’i ona Hediye vermesi;
Ya Resullullah Enes’ime Dua Et deyiþi,
Enes, Senin Hizmetkarýndýr Artýk deyiþi
Gönlü Zengin , Künyesi Ümmü Süleym’di!
O’nun Gerçek Adý Rumeysa Ýdi...
Günlerden Bir Gün idi...
Ebu Talha müslüman olmamýþ idi,
Ebu Talha Yine Gelmiþ artýk oðlun büyüdü Gönlüm sende Demesi.
Sýradan bir kadýn olmaz ya Talha diyebil mi idi? Ýþte O dedi çünkü;
O’nun Adý Rumeysa Ýdi!
Künyesi Ümmü Süleym’di!
...
Olmaz Ya Talha Senle evlenemem sen putlara tapýyorsun
Benim seninle evlenmem doðru olmaz dedi,
Talha Býrakmadý ne yapmaz lazým diye söylendi
Resullullah’a git o sana Müslümanlýðý telkin eder dedi!
Ne kutlu Ýnsanmýþsýn sen ey Rumeysa!
O zamandan Bu güne Ders verici Davranýþ idi
O’nun Adý Rumeysa!
Künyesi Ümmü Süleym!
Ve Talha Resulullah’a Gitti, Veziyeti bildirdi
Ve Artýk Ebu Talha Müslüman olmuþtu,
Ve Rumeysa Bundan çok Hoþnut olmuþtu,
Ve Resulullah Nikahlarýný kýydý, bir ömür boyu mutluluk diledi
Ve Son Sözü yine Resulullah Söyledi :
" Gördüm ki Cennnet’e Girmiþim,
Önümde Bir ayak Sesi!,
Birde Baktým Rumeysa!"
Artýk ne denilebilirki, hangi kelime bunu izah edebilirki?
O’nun Adý Rumeysa!
Künyesi, Ümmü Süleym!
Allah Ondan Razý olsun.
Mehmet Emin Doðan / oðustos/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.