HÜZÜN DERYASINDAYIM
Hüzün deryasýndayým, elim kalem tutmuyor
Ahvali anlatmaya, kelimeler yetmiyor
Uygarlýk kuþaðýnda, medeniyet yýlýnda
Güçlünün zayýflara, mezalimi bitmiyor
Birisi okyanusun, ötesinde yaþýyor
Püsküllü bela gibi, ortada dolaþýyor
Emperyalist uðursuz, þer çýkarý uðruna
Elleriyle açtýðý yaralarý kaþýyor
Diðeri izbe yerde, amansýz pusularda
Bekliyor kuduz gibi, karartýlmýþ sularda
Nazarýnda av olan, aðzýný açtýðýnda
Yem oluyor bunlara, her an kan uykularda
Barut kokusu sardý, bedeni genizleri
Mahvettiler topraðý, havayý, denizleri
Önlenemez alçaklýk, hayasýzlýk uðruna
Soldurdular hoyratça, gül misal benizleri
Gariban dert çekerken, kaderin kýzaðýnda
Artýk hiç fark etmiyor, olsak da uzaðýnda
Dünyanýn bir yerinde, huzursuzluk olunca
Yaþamaya mahkûmuz, endiþe tuzaðýnda
El koyarak hayatýn, en bahtiyar anýna
Her gün kastediyorlar, mazlumlarýn canýna
Þerefsiz figürlerin, kudurgan tavýrlarý
Ne yazýk ki kalýyor, her birinin yanýna
Bir ülke baþtan baþa, cayýr cayýr yanmakta
Özgürlüðe tutkusu, elinden alýnmakta
Önce kýþkýrtýp sonra, temaþaya dalanlar
Kofti pehlivan gibi, sadece kýnamakta
Analarýn gözyaþý, sellere dönüþüyor
Babalar cephe yerde, kara yere düþüyor
Çocuklarýn feryadý, kulaðýmda çýnlarken
Yüreðim zemheride, kalmýþ gibi üþüyor
Aydýnlýk ve karanlýk, kulun kendi özünden
Tavýrlara bakmalý, anlaþýlmaz sözünden
Her kim ki insanlýða, kötülük peþindeyse
Dilerim bu çakallar. silinsin yeryüzünden
03.03.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.