ANLADIM

Aþka düçar olan kul serde sefâ süremez,
Yâr için yüreðini söküþünden anladým.
En yakýný yitiren uzaðýný göremez,
Gizliden gözyaþlarý döküþünden anladým.

Bahar gelir gönlüme tek sen böyle gülünce,
Yokluðun yakar teni uykularý bölünce,
Yaþarken bilinmeyen kýymetli mi ölünce,
Dizlerini döverek çöküþünden anladým.

Sebep bile sormadýn giderken ben vedâsýz,
Vurdumduymaz sanmýþtým seni öyle vefâsýz,
Acýmýþ meðer canýn deðilmiþsin cefâsýz,
Ardýmdan peþim sýra bakýþýndan anladým.

Yarýnlara yanýnda beni götürmesen de,
Kahreden ayrýlýðý burda bitirmesen de,
Piþmansýn biliyorum dile getirmesen de,
Dalýp gözlerime iç çekiþinden anladým.

Alev alev yanarken huzur bulmadýðýný,
Baðrýndaki boþluðun asla dolmadýðýný,
Bu sevdanýn sonunun vuslat olmadýðýný,
Buram buram bir hasret kokuþundan anladým.

Seyyal Tanýr
Sosyal Medyada Paylaşın: