NAZLICAN
Güneþ gözlerinde, açsýn sessizce.
Bahar ol yemyeþil, tele Nazlýcan.
Nazik gül kokulu, narin ve ince.
Kemerler yakýþýr, bele Nazlýcan.
Muhabbet dilime, bal kaymak olan.
Bu gönül ardýndan, koþan, yorulan.
Sýmsýcak sevgidir, bu kalbe dolan.
Gül dikenin batar, ele Nazlýcan.
Bu hasret gönlümde, asýrlýk oldu.
Güller çiçek açtý, sarardý soldu.
Hayalin düþümden yitti kayboldu.
Düþürdün bir garip hale Nazlýcan.
Bu kimdir diyorsun, hem neyin nesi.
Sevdana koþarak gitti nefesi.
Yüreðimin gülü, daðýn lalesi.
Sanmýþtým gönlüme, kale Nazlýcan.
Dadaþým yoruldu, karbeyaz oldu.
Dizinde derman yok, goncasý soldu.
Þu viran alemde koþtu yoruldu.
Sen beni düþüren, dile Nazlýcan.
03.05.2022 Muammer KARS
SAYGILAR
Rüyalarým yeþil, hayýrdýr desem
Tüm arþta duyuldu, ettiðim kasem
Poyrazmýdýr acep, meltem mi desem
Saçýn savruluyor, yele Nazlýcan...ishakaras
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.