hüznün en koyu aðýtýný çalýyor rüzgar
kanatýyor up-uzun ýstýraplarý
yaðmur yaðýyor acý acý …
tenden ciðerlere deðiyor soðuk
evlerin avlusunda aðlayan kadýnlarýn yüreðine iniyor topraðýn kokusu
kaç kez yuvarlanýyor boþluða karanlýk pencerelerden seslerin uðultusu
ayrýlýk saatlerinin saplandýðý göðüslerde vakit akþamdýr artýk
aðýttýr …
bir annenin yaðmalanmýþ sinesi
þubattýr
soðuktur
gözyaþý damlasý gibi usulca akýp giden
en kabuslu rüyalarda
kanadý kýrýk bir güvercin kanat vuruyor gecenin göklerine
ýþýðý sönük ay bir aynadýr, boydan boya çatlamýþ
yere düþmüþ kýrk parçaya bölünmüþ
her parçasý leyladan nar-ý hazandýr
kadim bir kederin þavký vuruyor alýnlara
bakýþlar soluyor gözlerde
nefes nefes
hücre hücre
her feryadýn elemi söyleniyor aðýr aksak
bir kerbela beyti gibi mahzun ve hüzünlü
kan revan kelimeler,
keþkeler alýp götürüyor
leylalarý
öyle bakma …
öyle pencerelerden gece vakti yollara
dolunaysýz gecelerde yalnýzlýðýn kaç bucak olduðuna
bir gölge gibi süzülüp duvar diplerine köþe baþlarýna
beklediðin kim
hayýr sen bir ömür beklemeyi seçtin…
bir avuç nur senin çaresiz bir aþýðýn
her parýltýn daðlarý paramparça eder durur
kayalar, taþlar zerreye dönüþür
can olursun ,uðruna can verirsin
senin gibi …
þimdi dua yüklü rüyalar uðurlanmakta geceye
yüreðinden düþen her yaðmur damlasýyla
savaþlarda, televizyonlarda, gazete sütunlarýnda
kitap satýrlarýnda herkes gibi
boynu bükük
unutulmuþ coðrafyalarýn kadýnlarý gibi
aðlýyorsun
yalnýz
suskun
öyle ...
týrmandýðýn þahikalarda
soðukla kavgalý hadsiz yalnýzlýðýnda
anaforlarýna takýlýp döner öfkelerin
sýðýndýðýn karanlýklarýn uðuldayan dik yamaçlarýnda
ýssýz yerlerde titrediðin gecelerde…
usulca adý silinmiþ hatýralardan
bir çið damlasý kadar yorgun
her nefes nereye varacaðýný düþünmeden
her gün vuruluyor
ölmek kolay sanýrsýn
nereden bilebilirsin sen ölmeden kolay olduðunu
sevmeyi bilmeden baþkasýný sevmeyi nereden bilebilirsin
yerde gizli gökte kilitli inandýklarýn
açamazsýn yüreðindeki mührü
diyeti mümtaz bir zifiri karanlýk
zifiri karanlýkta
nereye gideceðini bilmez bir halde
aydýnlanmak aydýnlatmak için ýþýk arar
bir ateþ görür içinde
artýk sýðýnacak emin bir limaný
saklanacak bir maðarasý
uyuyacak bir dizi
aðlayacak
bir omzu var
doðru yerde
tüm dünyaya karþý durmayý göze almýþ
anasý yok
ana olur
babasý yok
baba olur
Allah için atan kocaman bir yürek olur
an be an yüzünde bir ilahi seda
yayýlýr fezaya sesler
aðýt olur
dinler
gök, yýldýz, ay, yer, taþ, ýrmak
bilcümle mahlukat
vecde gelir
þehadetini haykýrarak seccadeye düþer
La ilahe illallah
sessiz…
suskun
sus
pasif bir susma olmasýn susuþun
kim ne söylerse söylesin sen sus
sadece konuþmanýn ne kadar boþ olduðunu anlat
konuþsan da dinlemeyecekler
sus…
sen susarsan senin yerine konuþacak var
kadýn olmak kolay deðil
keþke ölseydim de unutulup gitseydim dercesine
gecenin ortasýnda açýlan yol gibi
sessiz…
ne hacet konuþmaya…
sözün sahibi konuþmuþ
lakin kucaðýnda konuþan…
kulaklar duymaz gözler görmez olsun
öfkenin örtüsü kalýn bir gece gibi sarmýþ dört bir yaný
hýçkýrýklar
gibi
redfer