MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

dumanlar savruluyor çıkmaz sokaklara
redfer

dumanlar savruluyor çıkmaz sokaklara





bu gece
unutuluþun içine yuvarlanýyorum
bir adýn kaldý bende yadigar
bir de ucu yanýk mektuplar
bu sýralar aklým nasýl tarumar bir bilsen
keskin bir kýlýç kesiyor yüreðimi
kalbimde geziniyor birkaç kan pýhtýsý

dumanlar savruluyor çýkmaz sokaklara
zihnim yangýnsýz ateþlere maruz
vurgun yemiþim
saatler viran
her aným ziyan
silinmiyorsun aklýmdan
ciðerimdeki korlar yakýyor dudaðýmý
ufukta günün kýzýl çiçeði açmak üzere
vaktin son saatine
þafaðýn ýþýðý düþüyor

bir köy yolunun kesiþim noktasýnda
soðuk mu soðuk bir kýþýn ortasýnda
tanýþmýþtýk hatýrlar mýsýn
elektrik yoktu
su yoktu
bir hayli zordu hayat þartlarý
bir köy öðretmeniydim köyünüzde
yokluðun taze bir bahar gibi þimdi
gece yarýsý bütün þiirlerim tükenmiþ
gün yüzüne çýkarýyor özlemleri
ete kemiðe bürünüyor hasretin

caným öyle çok sýkkýn ki
sokaða fýrlýyorum baþýboþ fiþek gibi
yaðan yaðmura yakalanmýþým
baþtan aþaðýya sýrýlsýklamým
cehennemi ateþler içinde
sýtma nöbetlerindeyim
içim de sen
güneþ ufukta yükselmekte yeniden
sen yanýmda yokken

kaç yýllarýmýz geçti
evimiz çok soðuk ve küçücüktü
bütün ev bir odadan ibaretti
yanan sarý ýþýklý lambanýn altýnda
geceler geçerdi çaresiz
sabahýn olmasýný beklerdik
sabah olurdu vakit
bir telaþla baþlardýk güne
dünden yarým kalmýþ ne kadar iþ varsa
yapýlýrdý her þey
sessiz sedasýz

saatlerce ayný sayfalarý yeniden okurduk
her þeyin çok az olduðu bir köyde
elektriðin bile olmadýðý bir yerde
ben seni okurken
sen beni pekte umursamazdýn
sessizce kalkýp giderdin telaþlarýnla
öfkelerim de giderdi ardýndan
nefes nefes

tutunacak dal arýyor gibiyim þu an
kalbimin hükmü aðýrlaþýyor
sensiz günler daha kýsa geçiyor artýk
uzak hayallere sürükleniyorum
uzaða uçurduðum düþler konuyor pervazýma
sen geliyorsun ardýndan
öyle çýkýp geliyorsun
sarý saçlarýnla
kalbim kanýyor
o vakit

evimin camlý büfesinde ikimizin resmi
ellerimin kýrýþlýklýðý arasýnda senin elin
sol yakamda bir kýrmýzý gül
arkamýzda koyu mavi bir deniz
güneþin rengi yüzünün üstüne düþmüþ
yalnýzlýðýn sýkýntýsýyla sabahý beklerken
zaman ýrmaðý çok yavaþ akýyor þimdi
ayrýlýðý söylüyor hece hece
hüzün renkli bulutlar
sarýyor göðü
sen unutsan bile
ben seni unutamadým

redfer


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.