MUTLULUK DÜŞTE KALDI
Mevsimler aðýr aðýr geçmekte asýr gibi
Bahar geldi sen yoksun yüreðim kýþta kaldý
Kör kuyulara düþtüm görünmüyor hiç dibi
Medet dedim uzandým, ellerim boþta kaldý
Var mý böyle ben gibi bir ömür hasret çeken
Firkat ile demlenip efkar gönlüne çöken
Baþýmý dayadýðým yastýðým olmuþ diken
Buz gibi yataðýmda yüreðim taþta kaldý
Gecelerle savaþým çok çetin ama kansýz
Bilmiyorsun ölmüþüm cesedim çürür cansýz
Güldüðüme bakma sen çok aðladým yalansýz
Hüzünlerim hep gerçek, mutluluk düþte kaldý
Hasreti yazar iken tükendi bak kalemim
Sevdamý anlatmaya yetmez hiçbir kelamým
Uçarak gelsin diye gönderdiðim selamým
Kanatlarý kýrýlmýþ bir garip kuþta kaldý
Vuslatý arzularken Hicran döküldü dile
Ayrýlýk ölüme eþ, bu ne bitmeyen çile
Sana dargýn deðilim kýzamam bir an bile
Ruhumun günýþýðý, o son bakýþta kaldý
Yandým yandým sönmedim elimde bir avuç kor
Yokluðunda ne çektim gel de þu halimi sor
Ömrümden ömür gitti sensiz yaþamak çok zor
Gittiðin günden beri yollar yokuþta kaldý
Birgün elbet silinir bu ayrýlýk karasý
O gün bize de gelir mutluluðun sýrasý
A benim gözbebeðim! yüreðimin yarýsý
Sensizliðin her günü, dil yakarýþta kaldý
Ayþegül Bahçeci
26.02.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşegül bahçeci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.