Elbet Bir mana var benim adýmlarýmda Yola kimsede olmayan bir cüret ile çýktým Ne korku ne tasa Artýk Bir bomba gibi yürüyorum þehrin yüzüne bulaþan Her gün bir bomba gýrtlaðýmda
Buna dayanmalýyým Ölünce Sýrtýmda dinmeyen beyaz bir aðrýyla ölmeliyim Ümüðüne basmalýyým onun Bir týrpan gibi savurmalýyým hýnçla Bir cinayet tazeliðinde gülüþümün Kuþandýðým çocuk sesleri örtüyor üzerimi
Beni hýrpalayan annemin gülüþleri Gýrtlaðýmda soludukça Yürüsem Sarkýk bir bomba gibi yüreðime deðdikçe Sesim Korkunç parçalanmýþ bir ceset gibi Yüzümde annemin elleri Ýþtiyak mýdýr tehassür mü
Beni Sabahýn Koynuna sokulmuþ bir yorgunlukla þehrin yüzüne boþaltýyor dünya Bitmeyen bir kahkaha ile Umudumun üzerinden geçen traktör sesleri Koyu bir renge bulandýkça yazgým Aksayan Savrulan bir yanýmýn olduðunu anladým
Ancak ben Týrpaný savuran ben Buna dayandým Artýk Ne kadar çirkin bir yüzü olduðunu biliyorum dünyanýn Beni Kabaran bir cüret býrakmýyor Ölürsem Sývadýðýnýz o yerlerinize tükürmeden ölmeyeceðim
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.