Aynı Yerde

Annemi hatýrlamýyorum artýk
Ýþte dokuz kat giymeyi öðrendim
Üþüdüðüm apaçýk
Hiç kimsenin beni göremediði bir yer var artýk
Kalýcý bir þey gibi durdum orada
Aradým kimsede olmayan ne varsa
Aradým talihimden düþen þeyi bana
Koþsam da bir kez yetiþemedim
Dalaklandýmsa da boþuna
Bana bir kez uðramadý þansým
Hani yok burda yaþamak
Doðruydu yazgým demek
Meðerse
Gözyaþým tabaða düþecek, hayatýn bana verdiði hediye susmak
Her þeye küskün olmayý kendime zýrh bellemem bu yüzdenmiþ
Ýnsaný insandan ayýran þeyi tanýdým
Seviþecek gibi sarýldýðýmýz tek þey
Meðerse acýymýþ

Oysa nezaret yemeye müsaitdi gövdem
Halbuki aþktý içimde yankýlanan korku
Hata ettiysem de bana çatan piþmanlýk
Yanlýþý aramaksa merakýmýn berrak yanlýsý
Bilmeden bunca yýl kendimle dövüþtüm
Telef olan yumruðum rüzgara hibe edildi
Vay beni bana kýrdýran diþli
Demek nefsimmiþ peþimdeki en azgýn diþi
Ah onunla ben
Kuduz bir köpek gibi giderdim
Soru sormaktan yalvartacaktým bir kez ah bir ataþý körleseydi ellerim
Kývýlcým da yeterdi
Nereye döktüysem ter onu murdar edemedim

Ölmedimse buna sevincek deðilim

Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: