UMUTLAR UFUKTA
Ýðne deliði dar gelir
Kan okyanusunda sabýr korur nefsi
Her çöküþte sanki sonum gelir
Boðuk yerin soðuk sureti korku nedir bilmez þimdi
O kadar dolu ki beynim ne olur býrakma mücadeleyi metanetim
Kovalayan koruk direnirken zorluða, müsaade ister dirayetim
Yorgun zihnim, bu çaresizliðin esareti
Trajikomik bir hikayenin imkansýz hayalleri
Gösterdiðim özverinin zahmeti ne kadar büyükse o kadar iyi olacak nihayetim
Durup beklemenin eziyeti derinin yüzülmesi gibi dayanýlmaz bir þeydir
Cehennemden beter gezegenin yalnýzlaþmýþ bireyleri bu hapishanenin misafiriyiz
Siktir edin bugün her þeyi, zaten ölümle özgürleþeceðiz
Gökyüzünde gözlerim, derin bir nefes çektim
Benliðime dönmemin dehþeti içerisinde düþüncelerim
Kendine körlerin öðütleri gerçekten trajik
Beyni kapayan bir trafikte kayýp aidiyetim
Kaotik kozmikte seçimlerim kritik
Kronik bir hal alan psiþik fazlasýyla septik
Cesaretle sakinlik arasýnda ki çizgi de çokça yapýlýr teltik
Bambaþka görüntü veren tek tip kiþiliklerin boktan iliþkileri tiksindirici
Özünle yüzleþmenin sertliði ürkütmesin seni
Hayatýn netliði aðýr gelir
Zamanýn deðeri sarsar dengeni
Ýfade edemediðim hisleri yöneten bilinçaltýmý ele geçirmek üzereyim
Yalpaladýðým yollar alýr yýllarý
Sonuç hiç olunca yakacaksýn akýl kavramýný
Þahsiyetimden saparken kalemim kurtardý
Kuruttuðum gözyaþlarýnýn kuvvetiyle atýyorum kulaçlarý
Ufukta umutlarým, mutluluðum o kuyudan uçtu ve kendimle bulacaðým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.