Deva bulmaz sözle yaralananlar,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Kýzarmayan yüzle karalananlar,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Candan çok sevilen vurunca yere,
Dikiþ tutmaz gayrý güven bir kere,
Meydanda göðsünü O gere gere,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Kapanmaz yarayý sanma el açar,
Dost vefasýzlýkta düþmaný geçer,
Vefasýzlýk gören yakýndan kaçar,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Her gün güneþ ile doðan ölenler,
En kara gününde yalnýz kalanlar,
Akrebi ahbaptan sýcak bulanlar,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Umudu bitenler derde dert ekler,
Ne dünü düþünür ne yarýn bekler,
Beden çöllerinde yanan yürekler,
Düþman kurþununa baðrýný açar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.