DIŞIMIZ DERİN MUHABBET
Gözümüzden damla damla akýttýk sevda nurunu
Yasýmýzda boðulduk biz, boz bulanýk sele döndük,
Söküp attýk sevdalýðýn ilmek ilmek onurunu
Köþe bucak savrulduk biz, deli esen yele döndük.
Eðildik yüzümüz yerde yüreðimiz sýrda kaldý
Sürgün gönüllerimizde piþmanlýk çanlarý çaldý
Bize zehir, ele güne her sözümüz tatlý baldý
Ýncittik, birbirimize acý veren dile döndük.
Daðýmýz toz duman oldu, gün karardý güneþ söndü
Baþýmýzda dert sürüsü, ete kemiðe büründü
Son ayrýlýk, son kavuþma uzaklar yakýn göründü
Yüreðimiz enkaz yeri, yana söne küle döndük.
Saðýmýz ýssýz bir gölge, ve solumuz mahþerîydi
Dýþýmýz derin muhabbet, içimiz yangýn yeriydi
Þaþmadý dört mevsimimiz, her biri bir zemheriydi
Ömrü tomurcukken biten, solup giden güle döndük.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.