*Hayat okulu*
Hayat bir okul bizler öðrencileri
dersler aldým
bütünlemeye kaldým
sýnýfta kaldým
tekrarladým iki üç beþ kez ayný dersleri
Hayat sýnýfýnda
kimi zaman öndeydim
önü beðenmeyince bir arkaya
iki üç beþ yedi on geri
kaybettim birer birer kazandýðým dereceleri
Hayat okulunun öðretmenleri de çeþit çeþit
kimi acý kimi hayal kýrýklýðý kimi aceleciliðim
kimi hýrsým kimi öfkem bir diðeri kibrim
merdivenlerden aðýr aðýr çýktým koþa koþa indim
çoðu zaman attan inip eþeðin sýrtýna bindim
Hayat okulunun temizlik görevlisi
kötü anýlarýmý temizliyor paklýyor
kara tahtaya yazdýðým yazýyý silip yenisini yazýyor
okulun müdürü hatalarýmý görüp azarlýyor kýzýyor
bahçývaný içimdeki verimli topraðý ha bire kazýyor
Hayat okulunda yol arkadaþlarým da oldu
öylesi vardý ki kalbime kök saldý sevgisi
bazýlarý sessizce ortadan yok oldu
soruyordum kendime ben kimdim
yabancýlaþtým kendime ne hale geldim
Hayat okulu hayatýmýz boyunca devam eder
devamsýzlýktan kalanlar hayata veda eder
sürüne sürüne anlamadan okuyanlar acý çeker
derslerini hakkýyla alanlar sýnýfýný kolaylýkla geçer
dersi anlayarak geçenler insaný kamiller
Tekrar tekrar ayný dersleri aldýðýmýz olmuþtur
sebebini anlamamýz çok uzun zamanýmýza mal olmuþtur
bazýlarýmýzýn sevgi depolarý bomboþ bazýmýz sevgiye doymuþtur
hayat okulunun merdivenleri iniþli çýkýþlý yolu yokuþtur
asýl olan zamanýn içinde su misali akýþtýr
Hiçbir iþe yaramýyor yaþadým gördüm baþkalarýný suçlamak
dualitedir ben ve baþkalarý demek
oysa ne baþkalarý var ne de ötekiler
ayrýþtýrma yapanlar defalarca ayný tuzaða düþecekler
tecrübelerden ders almayanlar yeniden test edilecekler
Baþkasý diye bir þey yok ki herkes birbirinin aynasý
gördüðümüz her þey kendi içimizin yansýmasý
kýnadýðýmýz her özelliðe sahibiz
günahsýz hatasýz kusursuz deðiliz hiç birimiz
fakat illüzyondan farksýz gerçekten fark edemediklerimiz
Bir suyun içinde sinekler de böcekler de yaþýyor
su kurbaðalarý da yýlanlarý da balýklarý da taþýyor
suya bir topak çamur atýlsa bütün su bulanýklaþýyor
suyun özünün temizliðini idrak eden
huzuru buluyor musmutlu yaþýyor
Hayat öyle bir okul ki herkes hem öðrenci hem öðretmen
müdür de müdür yardýmcýsý da müfettiþ te biziz
her bir insanýn bir görevi var mutlaka
hiç kimse daha iyi veya daha kötü yahut gereksiz deðil
ders baþlar sýnýflara koþulur çalar çalmaz zil
Bu okul hem zevkli hem de çok meþakkatlidir
bir baþlayan doyamaz okumaya yazmaya hatasýný çizmeye
gidip gidip geri gelir girdap olup dönüverir
almasý gereken bütün derslerinden muvaffak olan
yeni öðrenciler gelsin diye artýk ebediyen gitmesi gerektiðini bilir
Hayat bir okul bir ön kapýsý bir de arka kapýsý olan
bir kapýdan girildikçe dolup diðerinden boþalan
hayat dediðimiz aslýnda sonsuzluða açýlan boþ alan
giden de bir kalan da bir bizim dýþa bakan gözlerimiz
olan biten her þeyi farklý gören
Hayat okulu kimine göre çiçeklerle bezeli hoþ kokulu bahçedir
kimine göre o bunu dedi þu þunu dedilerden ibaret iþkencedir
hayattan lezzet alan için harika serüvenlerle dolu keþif yolculuðu
þikayetten beslenen için su kuyusuna küfreden birinin susuzluðu
olduðu gibi kabul edene hoþ gelir bir insanýn kötü huyu
Hayat bana dedi ki hakikatte sen göründüðün kiþi misin
gerçekten her þeyini herkesle paylaþabilir misin
insanlara verdiklerine yapýp ettiklerine piþman olur musun
þunu þunu yaptým da ne gördüm diyerek somurtur musun
hesapsýzca sevebilir yanlýþlarýn üstünü örtüp hoþ görür müsün
Hayat konuþur sizinle duymayanlara megafonla baðýrýr
duymak istemeyenin gerçekte gönlü duyma engellidir
güzellikleri görmeyenlerin kalpleri görme engellidir
sen yok ben yok ayrý gayrý yok hepsi egonun safsatasýdýr
gelmeyene git vermeyene ver sevmeyeni sev peygamber ahlakýdýr
Dünya hayat okulunu korur muhafaza eder
dürüst yaþayanlar ter döker insanlara tahammül eder
hayat okulu sona erince sýnýfýný geçenler tatili hak eder
kelebekler çiçekler kuþlar kadar hafiftir artýk gönüller
yalnýzca saf iyilik kalýr elenir numaradan iyi görünenler
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.