Habib - i Neccar Dağı
Biriktiriyor içimde efkârý
Önümde durur Habib- i Neccar Daðý
Ne zaman erir baþýndaki kar’ý.
Açýlýr yâre giden yollarým.
Asi Nehrinin kenarýna oturmuþum bir yol
Ayrýlýðýn üstüne bir de yokluðunu koy
Her gün için nehre bir taþ atarým
O deðil ama bu gam ile belki ben taþarým.
Geliyor da karþýdan koyun sürüsü
Bozuldu sonunda bu aþkýn da büyüsü
Kaplumbaðayý atmýþlar o bað olmazsa öbürsü
Bil ki sevdiceðim bu aþk ömrün sömürüsü.
Birikti de gözümde, akmýyor yaþ
Kemâle erdi, hatta hatta geçiyor yaþ
Baðrýmda durur yýllar yýlý bir taþ.
Azrail mi gelir, yârin elinde bir tas.
Biriktiriyor içinde efkârý
Önümde durur Habib-i Neccar Daðý.
Geçti gitti gençlik çaðlarý.
Aþka noktayý mý koydu, mezar taþlarý.
M.S./2008
Antakya (Hatay) Anýsýna....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.