KARANLIĞI ARINDIRAN GÖNÜL
Gülfer
KARANLIĞI ARINDIRAN GÖNÜL
KARANLIÐI ARINDIRAN GÖNÜL
Hangi karanlýktasin sordun mu kendine
Aklý karanlýk iken, ýþýmaz hicbir gerçek
Varolana deðil, olmayana bakar,
Ömrü hep eksik olanla dolar,
Karartir aklý, perde olur gerçeðe,
Söz söylesede dili,
Gönlü tesir etmez dilden düþene,,
Þifasý,,aklý gönül ile bir etmek,
Gönülden gelen fermanla,
Aklý Hakk â döndürmek
Dil karanlýkda kalýr ya bazen,
Konuþunca mizacý yansýr,
Sert taþ gibi konuþunca aðýrlýk býrakýr,
Þükür bilmeyince dil, kararýr, hastalanýr
Þifasý Hakk diyen Hakk yolunda tebdil-i mekândadýr,,
Ah en zoru gönlü kara olmak deðil midir
Gönlü kara olupta, gönlünden habersiz kalmak nedir?
Tüm dünya ýþýsa,
Gönül aydýn deðilse, kör kalmaz mý göz,
Gönülden akaný dil ile yansýtan
Varlýðýndan habersiz bir gönülden
Neyi bekler acaba?
Aklý gönüldeki Nur ile aydýnlatan,
Her daim Nur içinde,
Karanlýðý huzurun önünde teslimi hâl ile
Kararmaz gönül evi, karanlýkta kalmaz,
Gönlü ile dili bir iken düþen
Düþerken düþtüðü yeri yeþerten
Hâk yolunda dost ile ilerleyen
Kabri mekâný gönlü ile Nur eder
Ardýnda kalan fani
Kendine Hayýrla dua eder,
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.