Değirmen

Dünya bir deðirmen
bizler buðday taneleriyiz
hayat denilen bu hayal aleminde
durmaksýzýn hallerden hallere düþeriz...

Hayatýn baþý sonu bellidir
çocuk meyvenin tatlý çaðlasý
gençlik parlak sulu viþnesi kirazý
sonrasý çekirdektir topraða gömülesi...

Çocuk için zaman, duran sonsuzluktur
hayat baþtan baþa keþfedilen bir oyundur
genç okumak ve iþ bulmak için koþturur
o yuva kurmak telaþýnda olan bir kuþtur...

Elliden sonra sorarsýn aynadaki kendine
hani dersin ah o gençlik günleri þimdi nerede
taþardýn coþardýn sel gibi sýðamazdýn bendine
gönlün kocamasa bile etrafýn hatýrlatýr der nine dede...

Acýmasýz mý dünya yoksa insan mý acýmasýz
hep meraklý sorularla bunaltýr karþýdakini
yaþýn kaç ne zaman doðdun ve bunun gibi
ne eline geçer niçin bu çaba anlayamadým ki...

Takmazsýn belli bir yaþa kadar belki yaþ meselesini
sen unutur ve yaþar gidersin güzel güzel günlerini
bilirsin ki sen görünenden çok daha ötesindesindir
fakat dýþarýdan bakan için dayý amca yengesindir...

Bir de kýyaslama yaparlar akþam sabah seninle
ben büyüðüm sen küçüksün tarzý muhabbetler
araya buzdan duvarlar örerler farkýnda deðiller
sanki her biri nüfus memuru yahut sivil polisler...

Kontrolü býrakmazlar sorularla bunaltýrlar
spordan yemekten havadan konuþsalar
pek meraklýdýr yaþ sormaya eþ dost akrabalar
acaba öðrenmekle ne fayda kazanacaklar...

Ömrü olan yaþýyor olmayan zaten erken gidiyor
yaþ almak suçmuþ gibi çeneleri yoruluyor
ay ne kadar deðiþmiþsin kötülemiþsin deniliyor
deðiþmeyen bir þey var mý ki rencide ediliyor...

Hayat deðirmen bizler buðday taneleri öðütülen
kimi çocuk kimi genç kimi otuzunda kimi seksen
aslýnda geçmiþ de bu gün de gelecekte ayný eksen
hayatýn tamamý bir an, zamaný kývýrýp ucunu büksen...



Gülhan Çeliktaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: