ELENA
Gözlerin öyle ürkek, ceylan gibi bakardý.
Dalgalý saçlarýnda binbir çiçek kokardý.
Alýnca kollarýma, tenin beni yakardý.
Geçemedim ben senden, geçemedim Elena.
Seneler kahpe olmuþ, üþüþmüþ üstümüze.
Gündüzler kapkaranlýk, küstürdü dostumuza.
Dudaklarýn soðuk su, sýðmadý testimize.
Ýçemedim kanarak, içemedim Elena.
Duvarda gülümseyen resmin hâlâ duruyor.
Penceredeki çiçek sensiz kaldý kuruyor.
Odam inan buz gibi, hasretin çok vuruyor.
Bu þehirdeyim hâlâ, kaçamadým Elena.
Gözlerinde yalnýzlýk, aþkýmýz esir, tutsak.
Diriltsek sevdamýzý, yeni baþtan büyütsek.
Sýmsýký sarýl bana, ayrýlýk bize yasak.
Sensiz tek bir mutlu an yaþamadým Elena.
Abidin Kaçoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.