AKŞAM YANGINI

*
Ýkindi sonralarý
Kýzýl renkler okþar ufkun saçlarýný
Serilir bir yorgunluk sofrasý
Bir anne çocuðunu çaðýrýr;
“Oðlum akþam oldu!
Güneþ battý.”
*
Çocuk isteksiz, söylenir eve gelmeye;
“Anne, biraz daha oynasam
Bak oyunum yarým kaldý
Güneþ neden kayboluyor anne?
Güneþ þimdi nerede sahi?
Babamýn yanýnda mý?
Yoksa annesinin koynunda mý?”
*
“Bak çocuðum!
Kýzýl renkler uçuþtu ya ufuktan
Yine yüreðime yorgun kanatlar kondu
Ne garip, bu akþam yine
Yüreðime bir hüzün yumaðý sarýldý
Güneþ annesinin koynunda uyurken
Bendeki dertler yine uyandý oðlum
Dertlerimle cebelleþiyorum bak gene.”
*
“Anne!
Ay dede akþamýn arkadaþý mý?
Ýstersen cevap verme
Biliyorum sende yorgunsun
Yorgunluk uykumun yorganý
Anne bana masal anlatýr mýsýn?
Anlat ki uykum þekerlensin
Uykumdan sonra yine sabah gelsin
Ama unutmasýn babamý
Onu da getirsin.”
*
“Akþam ki; bir hüzzam fýsýldar
Beynimin ince kývrýmlarýna
Yapraklar dalýnda karanlýkla öpüþür
Bir çiçek açar sabaha
Bir baban gelmez geri
Þimdi meleklerle beraber onun yeri
Güneþ annesinin koynunda uyur
Sabah doðacak yeniden
Yeni bir gün düþecek avuçlarýma
Umudum seninle filizlenecek”
*
Bak oðlum!
Gözlerime yaðmurlar çiseliyor
Tutunuyorum ölüm sonrasý duygularýma
Bilirsin gören olmaz duygularýmý
Ýþte o an bak oðlum!
Sen bana bir þiir olursun.
Yaþama tutunurum.”
*
26.11.2020 Konya
Durmuþ Ali ÖZBEK
durmusaliozbek@hotmail.com


Sosyal Medyada Paylaşın: