TOHUM

TOHUM
Yusuf Yýlmaz

Cemre zamaný geliyor:
Bir kuþ gagasýndan
Bir tohum düþürüyor rüzgarýn önüne.
Rastlýyor bir taþýn çatlaðýna.
Bir de bakmýþsýn ki
Yeni bir filiz
Peyda olmuþ
Akþamdan sabaha.
Sevinin aðaçlar!
Ýþte geliyor karþýmdan
Selam veriyor bir kadim dost,
Bir tebessüm,
Hoþ beþ, tatlý bir dil…
Sevgi dediðimiz þey
Nasýl da belli ediyor kendini.
Bu baþka bir cemre deðil mi?
Sevgidir ayný zamanda
Bir tohumdan yeþerip
Düþerek yüreklerin üstüne
Bayram etmez mi?
Gönlümüzde!
Güvercinin biri bir yumurta býrakýr
Yumurtasý çatlayýnca tohum gibi
Yuvarlanýr cayýrlarýn üstüne.
Beyazýn içinde beyaz
Can içinde can
Büyüyünce
Bir zeytin dalý uzatýr
Karanlýðýn karnýna.
Umuda, barýþa yolculuk var.
Sen de katýl
Geç kalma!

Karýncadaki bu zahmet ne?
Kocaman bembeyaz bir yük.
Taþýyor sýrtýnda
Yük deðil sanki
Ýnsanlýða ders olsun diye
Bir nüvenin içine yerleþtirmiþ Ulu Yaradan,
Mantýðýný, tefekkürünü, yaþama ölçülerini…
Ýpekten bir beyaz kaba sarmýþ
Koþuyor menzile
Karýnca kadar olamadýk!
Anne karný
Beyaz bir tohum gibi
Sarmýþ kundaktaki bebeði,
Cemre gibi býrakmýþ
Hayatýn kucaðýna,
Aydýnlýk yarýnlara koþmak için,

Sosyal Medyada Paylaşın: