MED-CEZİR 2

Yürek suskun ve üþümüþ,
Sanki zemheride,
Gönlün iklimi.

Sarý’dan kahverengi’ye dönen hüzünler,
Rüzgarlarýn kanatlarýnda.

Gün dönümünde gönül,
Sanki,kara kýþa.

Uzayýp gidiyor yine gölgeler,
Sesler,seslere karýþýyor haykýrýþlar da.

Aþk ve acýlar kutsanýyor,
Ayrýlýklar da...

Yaprak,yaprak düþüyor kelimeler,
Hasretle yanýp,
Yarým kalmýþ cümlelere,
Ve þiirler doðuyor,
Yarým kalan sevgiler üzerine.

Bekle yüreðim,
Dur bekle...
Güneþ yeniden doðacak nasýlsa.

Tohum tohum,
Yeniden ekeceksin umutlarý,
Bahar yine düþecek gönül otaðýna.

Yine,
Sende açacak gönül çiçekleri,
Lale,sümbül,yasemen,
Dolduracaksýn sevdanýn kucaðýna.

Ve aþk,
Yeniden sýzacak kalbinin boþluðuna.
Yeniden,
Kendinden vazgeçeceksin,
Aþýk olduðunda.

Sonra ;
Sonra,belki yine
Yarým kalacak ümitler.

Düþünecek...
Düþleyeceksin.

Düþlerinde ;
Gündoðumlarýný seyredeceksin,
Denizin koynunda,çingene vapurunda !

Savrulup gidecek düþlerin,
Hayal rüzgarlarýnýn kanatlarýnda !
Sýkýþýp kalacaksýn,
Düþlerinle,ümitlerin arasýnda.

*
Tuðal KÖSEMEN
22.Þubat.2022








Sosyal Medyada Paylaşın: