Suyun öte tarafýndan kanlý bir kýrlangýçtý kimsesiz, sahipsiz Ben yüreklerinden yemiþ dalýydým. En derin çizgisiydim yavrularýnýn. Suyun öte tarafýndan vurulmuþtu, kanaya kanaya yönlerimden gözlerimden tutunmuþtu. Ben seher vakti çýrpýnan sögüt dalýydým Gövddemden güneþlere uçtu.
hiç unutmam kapýmýz kapanmaz pencere kýrýk dam delik kardeþimin gögsü sönük unutmam ellerimiz çatlamýþ soguktan rüzgar alnýmýzda yagmur koynumuzda bir yer yatagýmýz var altýmýzdan yer çekilmiþ çekilmiþ üstümüzden dünya unutmam ölüm var tanýrmýsýn ölümü ben kokusundan bilirim iþitirim sesini daime seslenir bize en çokda açlýkdan duyulur sesi unutmam ölsem unutmam adalet diye gözlerimizden aldýgýn feri
ayva agaçlarýmýz vardý kadir ve ömer ......... baðladýn onlar gibi bizi de topraða
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turaçç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.