SEBEBİ SENSİN
Boþuna üzülme, boþuna yanma.
Kýrýlan kalbimin sebebi sensin.
Þu gönül sakýn ha, unutur sanma.
Kýrýlan kalbimin sebebi sensin.
Beni hep daðdan, daðlara attýn.
Sevdan okuyla, kalbimi yaktýn.
Beni’ de çaresiz, dertlere saldýn.
Kýrýlan kalbimin sebebi sensin.
Gül açan baðýmý, çöle döndürdün.
Gözümde parlayan, nuru söndürdün.
Sonunda’ da beni, ölmeden öldürdün.
Kýrýlan kalbimin, sebebi sensin.
Ne yaparsan yap, þu kalbim senin.
Kýzgýn çöllerde, yansa’ da tenim.
Kaderde yazýlmýþ, seninle sonum.
Kýrýlan kalbimin, sebebi sensin.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.