Düşler sokağındaki serseri

Düþler sokaðýnda bir serseri.
Sahte kalemiyle dökülüyor dizeleri.
Kemiriyor mýsralarý ustaca yiyor heceyi.
Kirlenmiþ kalemi,çekmiþti restini.
Düþler sokaðýnda bir garip bu serseri…

Diþi çýkmamýþ bir çocuktu,yaþý elli.
Çok bilgiliydi,dertlimi dertli.
Ýpekten bir fesi,görünmüyordu keli.
Kirlenmemiþti bezi,renginden belli.
Düþler sokaðýnda bir serseri.

Duygularla oynanmaz,kaybedersin yakaný.
Karýþ karýþ kaþýr alnýný,kullanmazsýn aklýný.
Alýr götürür yýldýzlara seni,bulamazsýn tanrýný.
Yudum yudum içerde kanýný,almaz yine canýný.
Düþler sokaðýnda bir fanidir bu serseri…

Yüreksiz naðmeler dökülsün dizelerinden.
Utansýn heceler sýkýlma eserinden.
Hecelenen dizeler dert görmesin elinden.
Bu asi kalem kurtarsada kendini.
Düþler sokaðýnda bu deli,sýrtýnda taþýr seni…

Düþler sokaðýnda bekleyen ey sevgili.
Hala bekliyor musun ýrzýna geçtiðin gelini.
Kör olmuþ elleri bulur mu sandýn seni.
Uzatýrsan elini.sökersin ciðerini.
Düþler sokaðýnda piçtir bu serseri..

Yýllarýný verirsin emeðe,bilgeye.
Yüreðini sunarsýn,altýn tepside.
Tepsiyi yerde yüreði ellerinde.
Unutma senin baþýn dertte.
Düþler sokaðýndaki serseriyle.
Sosyal Medyada Paylaşın: