''isteyerek, ölen, benmişim meğer.''

"Geceler gündüz gibi, gündüzler gece.
Yoksa ben miyim,
karanlýðý seçen.
Karanlýktan korkan çocuk,
karanlýða hasret (miy) miþ meðer.
Ne kötüymüþ meðer aydýnlanmak,
kalabalýklaþmak için kabalaþmak.
Nerede!?
ince,
naif,
iyi düþünceli insanlar,
"yalnýzlýða mahkum hayatlar" derdim eskilerde,
mecnunluða.
Mecnun olmak, baþka!
Mecnunluðu yaþamak baþka imiþ.
baþka, baþka hep baþka leylalar.
aþka leylalar.
aþýka leylalar.
mecnunluða baþka,
mecnuna baþka,
Leyla’ya baþka,
Leyla’lar.
Anlam vere bilene,
hepsi için,
ayný son.
Bütün ne varsa, bildiðimiz, bize öðretilen,
kadim hikayeler hep,
ayný.
Karanlýktan korkan çocuk,
karanlýða hasretmiþ meðer.
Geceler gündüz olmuþ,
gündüzler gece.
Karanlýðý seçen,
karanlýða geçen,
isteyerek,
ölen,
benmiþim meðer.
_þairþizofren_
Sosyal Medyada Paylaşın: