Her Zerremde Hüküm Süren
Belki de hiçbir zaman yeterli ve geçerli bir sebep olmayacaktý,
Ölmemiþ olmam beni yaþadýðýma inandýrmaya.
Ruhum aþkýn karþýsýnda boyun büküp,
Baðdaþ kurup oturmasa!
Bir daha bahar gelmezdi dünyama belkide,
Takýp allý morlu rengarenk çiçeklerini saçlarýna.
Deðmezdi tenime bir deli yaðmur!
Islatmazdý baþtan aþaðý bir daha.
Gözlerin hayat sunan sevdaya buyruk olmasa!
Belki de tanýmazdý hiçbir mevsim beni, bakmazdý yüzüme,
Çalmazdý kapýmý sýcak bir gülümseyiþle güneþ bile.
Ne ismim anýlýr, ne halim sorulurdu,
Müdavimi olduðum dost meclislerinde,
Azad eden kalbimi göðüs kafesimden,
Her zerremde hüküm süren,
Ve muhtaç olduðum her milimine
Güç veren sevdan olmasa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Myb_ismail Karasu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.