Ne Hüzünler Kalıcı, Ne de Mutluluk Sonsuz

Bu hayatta kendini, sanma sakýn rüyada
Ne hüzünler kalýcý, ne de mutluluk sonsuz
Ýyi kötü ne varsa, katlanýrken dünyada
Umudunu kaybetme, yaþamak zordur onsuz


Sabýr denen duyguyu besle, büyüt aklýnda
Aðlatýrsa Yaradan, elbet bir gün güldürür
Ýsyan olmasýn sakýn, þükür olsun dilinde
Karartýrsan ruhunu, can vermeden öldürür


Bugünler güldürse de yarýn belki aðlarsýn
Karalara bürünme düþlerin sonu deðil
Gün olur yine bir gün mutlulukla çaðlarsýn
Kadere baþkaldýrma, bahtýn önünde eðil


Felek merdiveninden bir inip bir çýkarken
Var olmanýn gerçeði, düþmek de var, kalkmak da
Ýmtihan âleminde, gam yükünü çekerken
Kaybedersen üzülme, vermek de var almak da


Yaþam zorlu bir sýnav, verebilsek ne âlâ
Aþýlýrken engeller, bozulmadan özümüz
Yaþayalým hayatý, kalp kýrmadan, sükûtla
Han yerinden göçerken, açýk gitmez gözümüz...

Gülseren MORKAN
Sosyal Medyada Paylaşın: