BABA YURDUM

Oðulu daðýlmýþ arý kovaný,
Ýþte baba yurdum, o olmuþ þimdi,
Kurumuþ aðaçlar, kýrýlmýþ dalý,
Bir zaman yaþanmýþ çað olmuþ þimdi.

Ýçinde bülbülün nidasý vardý,
Yaþayan canlarýn sedasý vardý,
Artýk o günlerden eser kalmadý,
Viran olup gitmiþ bað olmuþ þimdi.

Kapýsýna kara kilit asýlmýþ,
Kaderine acý ferman yazýlmýþ,
Yýkýk hanlar gibi yolcusuz kalmýþ,
Kartallar besleyen dað olmuþ þimdi.

Sahibi çok, bakaný yok periþan,
O yurt dün gülþendi, bu gün aðlaþan,
Bülbüller susmuþta baykuþ konuþan,
Ölümü bekleyen sað olmuþ þimdi.

Anayurdum, baba yurdum, can yurdum,
Orada büyüdüm, orada doðdum,
Özlemi içimde sabýrla boðdum,
Gönlüme taht kurmuþ bey olmuþ þimdi.

Bir ömrü yaþarým gördüðüm zaman,
Canlanýr anýlar orada hemen,
Baþka bir þey gelmiyor ki elimden,
Soðuk vurmuþ taze gül olmuþ þimdi.

Tayyip der, yurdumdan çýktým çýkalý,
Yemyeþil bahçeler olmuþ bir çalý,
Ýþte dostlar böyle Dünya’nýn hali,
Sahipsiz bir kabristan olmuþ þimdi.

20.4.2005

Tayyip Sað






Sosyal Medyada Paylaşın: