penceremin önünden çocuklar geçiyor çocuklar kuþlar gibi gülüþlerinden bahar düþüyor dal uçlarýna...
soluk resimdeki çocuk bir demet mavi uzatýyor denizlerden bir demet yeþil ormanlardan ve bir demet masumiyet gülümsüyor..
bir sürü karga havalanýyor sonra bir aðaçtan diðerine mavi ak kanatlý bir kelebeðe dönüþüyor yeþil bir þiire sonra karýþýyor her þey birbirine yine yeniden ve hep gözlerin oluyor hüzünlü...
soluk resimdeki çocuk koþuyor yokuþ yukarý ayaklarý yorgun köpürmüþ denizdeki gibi gökyüzünde bulutlar
insan yeniden baþlamak istiyor çok sevdiði bir kitaba çok sevdiði bir sokaða yeniden yürümek ve gitmek yeþil bir yaprak gibi gürül gürül akan bir ýrmaðýn suyunda..
sözcükler uçuþuyor sonra adýnla baþlayan çiçekler ellerinle tuttuðun yapraklara iliþiyor sessizce yine her þey birbirine karýþýyor apansýz sen yeni bir bahar gibi þiire doluyorsun þiirce...
yine yeniden ve hep gözlerin oluyor
penceremin önünden çocuklar geçiyor çocuklar kuþlar gibi gülüþlerinden bahar düþüyor dal uçlarýna...
16/02/2022 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.