KİM BUNLAR
Bir acayip zümre ki; akýl ermez, sýr ermez;
Her türlü melaneti üretip eden bunlar;
Zeytin yaðý misali su dibini hiç görmez;
Yediði herzeleri atýp da giden bunlar.
Servetleri ulaþmýþ dengesine Karun’un;
Elleri yaðda, balda çocuk ile torunun;
Cevabýný alamaz kimse hiçbir sorunun;
Adalete sol çekip, üstüne çöken bunlar.
Öyle huysuz, arsýz ki, bildiðin gibi deðil;
Þerlerinden geri dur; diz çök, önünde eðil;
Onlar ile birlikte lütfa olursun nail;
Ayni bacaya girip, kirlenen beden bunlar.
Nefsine esir olmuþ, kimseyi dinlemezler;
Haklýya rýza edip, “haklýsýnýz” demezler;
Millet ile oturup iki lokma yemezler;
Ýblis ile halleþip, birlikte gülen bunlar.
Unutmayýn sakýn ha, bu topraðýn altý var;
Haram lokma yiyenin kabirleri olur dar;
Orda azap çok çetin, sürer mahþere kadar;
Ahreti düþünmeyip, devraný süren bunlar.
Mahþerde mizan olur, çekerler seni Dara;
Cehennem’de gidersin çok kötü bir diyara;
Fayda etmez orada ne mal, ne mülk, ne para;
Mor ateþin içinde yanarak dönen bunlar.
Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bölükbaşı Dara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.