KADIN
“Künyefekün” emrine alemler boyun eðer
Tatbik ederler onu mahlukat birer birer
Bu emri ifadaki meþakkat hürmetine
Menzildeki cennete kadýnlar önden girer
Anaya ve babaya, cümle sevdiklerine
Evlad-ý iyaline, gönül verdiklerine
Has bahçenin içinden güller derdiklerine
Özveri sofrasýndan nice nimetler serer
Adem ile Havva’yý bir yarattý Yaradan
Ýkisini bir tuttu, ayýrmadý sýradan
Uygarlýðýn temeli, kadýndaki çýradan
Çýkan aydýnlýk ile, insanlýk Arþ’a erer
Þehzadenin, sultanýn gönlü akar nehrine
Dünyayý titretenler zebun olur kendine
Bir ufak tebessümü merhem olur derdine
Uðrun uðrun bakýþý, koca bir ömre deðer
Sevdasý ozanlara neler neler söyletir
Ferhat’a dað deldirir, Mecnun’a çöl öðretir
Leylasý da Neþet’i inim inim inletir
Ama bir de severse, ölünceye dek sever.
Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bölükbaşı Dara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.