Bugün

Günlerden çarþmba, aylardan onaltý þubat
Yýl ikibinyirmiiki
Sabah saat beþe doðru uyandým
Güne dayandým
Cezvede kahvemle fincaný dudakladým
Dudaklarken, her gün ki gibi
Günlük Hollandaca sorularý cevapladým
Oniki sorudan üçünde yuvarlandým
Bir kelimenin, bir cümleyi nasýl
Haþladýðýnýn bir kez daha farkýna vardým
„Merhaba çekilmez hayat!“
Diye haykýrdým.
Sonra Hannah Arendt’den
Onniki sayfa okudum,
Cezvemi ve fincaný yýkayýp kurulayýp
Dolaba koydum,
Ýki saat kadar „home oficle“ oyalandým
Sonra koþarak tramvayý
Son dakika da yakaladým
Yola koyuldum
Yaklaþýk bir saatlik yoldan
Sonra oraya vardým
Haylaz mý haylaz, yaramaz mý yaramaz
Öðrencim x’e öðrenim terapisiyle
Öðretme kavgasý verdim
Kerata bana mýsýn demedi
Yine inatlýðý üzerindeydi
Bugün hiçbir þey öðrenmedi
Hep kendi kendine söylendi
Bir cümleyi bile
Kurallara göre dizemedi
Sýrýttý beni kýzdýrmak için
Piþmiþ kelle gibi …
Bana: „öðrenmek senin iþin“ dedi
Hiç bir þey söylemedim, anlattým
Bir daha anlattým tümcenin öðelerini
Nesneyi, objeyi, yüklemi, fiili
Bir de üzerine iyelik zamirlerini
Çocuktan daha iyi anladý annesi
Unutmadým sonunda;
„Gününüz; güzel olsun, saygýlar“ demeyi
Yine koþturdum otobüse,
Bindim son saniyede
Ve baþladým yeniden Hannah Arendt’e
Ta ki, son duraða gelene kadar
Okudum, uykumda gelmedi
Ýndim son durakta,
Yagmur çiseliyordu baþýma
Ve uðradým bir imbise
Bir þeyler yemeye …
Yaðmur kesildi birden bire
Yemeðimi bitirince baþladým yürümeye
Yürüdüm nehir boyunca
Seyrettim Main’i doyasýya
Sular yükseliyor her gün biraz daha
Belli ki, bu yýl atmosfer
Ara verecek kuraklýða
Sevindim yaðmurun yaðmasýna
Seyrederek suyun bulanýk akýþýný
Üzerinde ki dalga dalga nakýþýný
Oturdum sonra ýslak bir banka
Düþündüm onu
Ellerim titredi, yüreðim kükredi
Toplam beþ þiir yazdým
Bazýlarýný unutmamak için kafama kazýdým
Bugün de gün böyle tükendi
Ama büyük bir sevgiyi kazandým
Sonra hicaz makamýnda þarkýlar dinleyerek
Ýçime baharlar yazdým.

Herkesin, ama herkesin, yüreði güzel olan herkesin, gönlünde bahar, yüreginde dert, keder olmasýn, kalmasýn. Hiçbir çocuk, insan, iþçi, emekçi aç kalmasýn. Sevin ve karþýnýzdakini sevmeye deðer bir yürek olarak algýlayýn. Iyi çýkarsa yüreðinize koyun, kötü çýkarsa, hemen köþedeki çöp sepetine atýn gitsin. Üzmeyin, üzülmeyin!

Saygýlar!

Pedagog + Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - 16.02.2022
Sosyal Medyada Paylaşın: