Yar, yine aklým karýþtý Bu gece elime sevdan bulaþtý, Tutuþtu içimin tüm sahilleri Tarumar kumsalda ellerim yandý Kör bir fenerde söndü bu sarhoþ þehir Yüreðimin daðlarý söküldü yerinden Aklým aklýný kaçýrdý…
Yar, yine aklým karýþtý Bu gece elime sevdan bulaþtý Son serçemde öldü saçakta Son turnam dönmedi sýlaya Son gülüm aðladý dalýnda Son bülbülün feryadý sustu Son veda nýn bildim ki canýma kastý Aklýmýn dibi yandý…
Yar, yine aklým karýþtý Bu gece elime sevdan bulaþtý Kýyametine saptý yolum Ayýlamam bir daha hayata Gölgene düþtü ruhum Sarmalara hasret kaldý kolum Söyleyemez aþkýný tutuldu dilim Aklým çöle düþtü…
Yar, yine aklým karýþtý Bu gece elime sevdan bulaþtý Bu son Arasat ta kalýþým Bu son hicreti aþkýn benden Bu son devasýz dertlere tutuluþum Bu son aþýk oluþum Aklýmýn aklý öldü Yar bu gece yine aklým karýþtý Yar, ey yar ! Bu gece elime sevdan bulaþtý !...
Nilüfer Gökdemir 20/08/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
YARENŞEHBAL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.