Ceylanlar en uçsuz ormanlarda koþar, Ve vardýr,her aslanda biraz onur. Nehirler, öfkeli yaðmurlarla taþar Benim týlsýmým,bir buluta asýlýr’da durur. Ceylanlar en uçsuz ormanlarda koþar
Yýldýzlar avuçlarýndadýr,güneþ bir kaç mil uzakta Þeytan,melekleri seyr’eder de kudurur Sabah oldu Mimoza’m,kalk’ta yüzünü yýka Bir damla suya hayalin vurur. Yýldýzlar avuçlarýndadýr,güneþ bir kaç mil uzakta
Sancýlýdýr her bekleyiþ,kýyamet ise yakýn Dur,derimde durmaz zaman.Akar/da durur Saat kulesi devrilirken altýnda durma sakýn! Analar rahminde,zahiri doðurur Sancýlýdýr her bekleyiþ,kýyamet ise yakýn
..../
Rüyalar,ah rüyalar!,bir gizli düðüm Bir sihirli el,bir kutsal deðnek Her gece rüyalarýmda gördüðüm Senin saçlarýna dokunmak,senin kollarýnda ölmek Rüyalar,ah rüyalar!,bir gizli düðüm
Ben bir Efsun’um,toprak kokan tütsü Bir cinin lambasýndan çýkan Aleattinim Korkma Mimoza’m! tutmaz her falcýnýn büyüsü Sayfalarýn arasýnda göremediðin ayetim Ben bir Efsun’um,toprak kokan tütsü
Ve,her sokak lambasý kýsýk gözlerle bakar Perdeler çekilir,ama’dýr tüm evler Yürürüm,kimsesiz kaldýrýmlarda karþýma hayalin çýkar Sonra kaybolursun ansýzýn,yolumu keser,devler Ve,her sokak lambasý kýsýk gözlerle bakar
..../
Ýmgesi çoktur hayatýn,insanýn si mgesi ölüm Bir civciv doðar hergün,ve bir kelebek ölür Deniz feneri gibi yanýp,söndüðüm Anlarda,beni yalnýz martýlar görür Ýmgesi çoktur hayatýn,insanýn si mgesi ölüm
Yapma çiçekler kadar sahte,el deðmemiþ vazolar Uzat elini geceye! ki;gündüz gelsin Geceyle gündüzü ayýrýr Mimozalar Bir gün belki benide,þiirler kadar seversin Yapma çiçekler kadar sahte,el deðmemiþ vazolar...... Sosyal Medyada Paylaşın:
volkan aydemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.