hangi kapýda baðlý uslu kýnalý kuzudur huzur ne ayýptýr ki adý insan olana ne ayýptýr ki hýrs bataðýna batýyor insanlýk boðazlarýndan taþar çirkef zifos utanmazlýk aymazlýk
sefâlet don biçilmiþ sefilliðin alýþýlmýþ hizmetkârlýklarý zamanlarýn nankör ruhu taraf olmuþ
sonu mu geldi denir medeniyetlerin pençesi acýmasýz saplanýr küçüklere büyüklerin yirmi birinci yüzyýlýn henüz baþý ha bilmem kaç bin yýlýn geleneði gasp ediliyor yoksulun ekmeði aþý
yatýþtýrýrlar mý hiç açlýklarýný semirirler büyükler yutkunurlar diðerleri kendi sofrasýnda kýyamda el pençe sýra bekliyor küçükler ... tutuþtuk el ele dere dereydik küçücüktük büyüdük bent dinlemedik ne tepe ne dað beleþçiye kýyam dikildik diklendik bir idik az idik düþündük taþýndýk birlik olmak gerek dedik bir olduk da sýrt sýrta verdik ahlakýmýzdan aldýk gücümüzü sildik süpürdük vampirleri ýrakta deðildi bir isek çizilmeliydi o ressamýn tablosu ... huzur vahþi deðildir kaçacak huzur pîr isek ancak ve ancak huzur baðlýdýr kapýda açýnca görülecek kýnalý bir kuzudur huzur
30 ekim 2007/ Denizli
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet necip özmen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.