Bir replik
Bundan yýllar yýllar önce
yalan rüzgarý adýnda bir dizi vardý
akþamýn beþinde herkes iþinde gücünde
ev hanýmlarýna ocaktaki yemeði yaktýrýr
evin beyini aç bilaç koltuðuna baðlardý
Bu dizide ana karakterler etkileþim içindeydiler
o yýllarda ülkemizde çok ama çok sevildiler
en çok aklýmda kalan isimler Eþli Krikýt ve daha kimler
bir de iki kadýn arasýnda kalan Viktýr ve Niki
en çok beni etkileyen Ketrin karakteri idi
Ketrin bilge bir kiþiydi
Niki çok hasta olduðunu öðrenmiþti
Ketrin onun ümitsizliðini hissetmiþti
Niki aðlayarak yakýnda öleceðim diyordu
Ketrin ona unutulmaz bir söz söyleyerek teselli ediyordu
Bilmem nereden aklýma geldiyse geldi bu sabah
iki yýldýr korkuyor hiç korkmadýðý kadar insanlar
görünmez bir virüs sardý dünyayý çepeçevre
yakýnlarýný kaybedenler oldu gözlerinin önünde
belki de hatýrladým bu cümleyi ansýzýn bu nedenle
Ketrin Niki ye öyle bir söz söyledi ki
Niki nin gözlerinden süzülen inci gibi yaþlar dindi
Ketrin Niki nin gözlerinin içine bakarak
ve kendisi de yürekten inanarak
"Niki,ölene kadar yaþayacaðým de ! " dedi...
Gülhan Çeliktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülhan Çeliktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.