Çiçekler dikilir elbet bu karanlýk bahçelere, Bak kanlý gözlerime, Sefilliðime, pespayeliðime, Tekmeler yaðmur oldu, hâlâ ayaktayým diye, Tekneler saplanýr bir gün kýyýlarýma, Sular çekilir elbet bu virane bataklýktan, Ve çürümüþ ve kurumuþ bir harabe býrakýrým ardýmda, Ýnsanlar yaþar, Yaþasýnlar býrak, Ve ben taþarým, Gözbebeklerimden dýþarý. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.