Gözlerinden
Göðün mavisini çalýnca hýrsýz kuþlar
Sessizce
Yok oldu
Konuþa bilenler
Sonra
Koca bir þehir de
Ýkiye bölündü zaman
Bir yakaya sen
Öteki yakaya ben düþ/tüm
Yoktu kimse
Bu þehirde
Bizden baþka
Ve
Bölünen zaman ikimiz kadardý
Þimdi
Aramýzda
Seyduna kadar eski
Bir nehrin hikayesi
Ve sularýnda
Dil çölünden ötelenen
Bir þiirin i mgeleri
Çýðlýk çýðlýða susuyor...
Taylan